Evde Tek Başına

Evde tek başıma canım sıkılıyordu. Dolaşmak için dışarı çıkmaya karar verdim. Kendime pabuç bakacaktım. Kara mini eteğimi, kara bluzumu giydim. İçime kara sutyenimi takmıştım ve altıma al pamuklu bir külot. Bacaklarıma külotlu olmayan ince kara çoraplarımı geçirdim. Baldırlarımın sonunda bitiyordu ve eteğimin altındaki külotumu kapatmıyordu.

Neyse dolaşırken ayakkabıcılara bakmaya başladım. Aslında ayakkabılardan fazla ayakkabıcılara bakıyordum. Nihayet bir tanesinde tek başına bir genç gördüm. Çok sevimli bir yüzü vardı. Rahatsız etmeyecek birine benziyordu. İçeri girdim. Rast gele bir topuklu pabuç gösterdim ve denemek istediğimi söyledim. “Buyurun oturun” dedi ve beni dükkanın tabanına kadar uzanan boy aynasının karşısındaki sandalyeye oturttu. Aynadan kendimi ayaklarıma kadar görüyordum. Önüme ayakkabıları koydu, koyarken bacaklarıma baktı ama kapalı tuttuğum için derinleri göremedi tabii…

Kendisi yanımda durdu. Aynadan çaktırmadan bacaklarıma bakıyordu… Ben de oturduğum yerden eğilip ayakkabılarımı çıkardım. Heyecanla frikik vermemi bekliyordu. verdiği ayakkabıları giyerken biraz dikkatsiz davranıp ” bacaklarımı araladım. Zaten istesem de kapalı tutamazdım çünkü tekini giyerken mutlaka ayaklarımdan birini biraz kaldırmam gerekiyordu. Bu esnada aynadan külotumu kendim de gördüm.Satıcının siki pantolonuna sığmıyordu biraz dikkatli baksa külotumun sırılsıklam olduğunu görebilirdi. Aynı hareketlerle bir iki pabuç daha aldım ve teşekkür edip dükkandan ayrıldım. Ha bu arada o da bana neredeyse kekeleyerek “Teşekkür ederim” gibi bir şey dedi ve daha fazla güzel modellerinin olduğunu, onları da deneyebileceğimi söyledi. Ama ben o günlük yeterli görmüştüm